Αν η ζωή είναι ένα τρένο...
Πιστεύω ότι θα στενοχωρηθώ
όταν κατέβω για πάντα από το τρένο...
Ναι, αυτό πιστεύω.
Ο χωρισμός από κάποιους φίλους που συνάντησα κατά τη διάρκεια του ταξιδιού
θα είναι οδυνηρός...
Θα είναι πολύ λυπηρό να αφήσω μόνους τους αγαπημένους μου...
Αλλά έχω την ελπίδα,
πως κάποτε θα φτάσουμε στον κεντρικό σταθμό
κι έχω την αίσθηση
ότι θα τους ξαναδώ να έρχονται με αποσκευές, τις οποίες δεν είχαν ακόμα στην επιβίβαση...
Σ΄όσους συνταξιδεύουν στο δικό μου βαγόνι εύχομαι δύναμη ...
στα καλά και στα άσχημα ... δύναμη και πίστη ότι θα φτάσουμε στον σταθμό....
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου