Τετάρτη 8 Απριλίου 2020

Βάλτε να πιούμε ρε, μόνο βάλτε

"Άκουσε δε βιαζόμαστε να φύγουμε βαρκάρη.
Μα σαν είναι ώρα γνέψε μας, δε σου ζητούμε χάρη.
Μα όσο να φύγεις πρόσμενε κι αν θέλεις σε κερνούμε.

Βάλτε να πιούμε,
Βάλτε να πιούμε ΖΩΗ,
Βάλτε να πιούμε ΕΡΩΤΑ,
Βάλτε να πιούμε ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ,
Βάλτε να πιούμε ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ,
Βάλτε να πιούμε να πιούμε να πιούμε ΖΩΗ"

Τρίτη 7 Απριλίου 2020

Μέρες Αργίας, Παράξενες Μέρες

Ζούμε 

μέρες (και νύχτες) 

αργίας 

παραταμένης αργίας 

ω ναι !


Νέα εποχή, 2020 π.κ ή 0 μ.κ

28η συνεχόμενη νύχτα μιας πρωτόγνωρης κατάστασης.

Μια κατάστασης που έχει θέσει σε καραντίνα και κατ’ οίκον περιορισμό ή κατ’ οίκον αποκλεισμό, περίπου 4 δις (δισεκατομμυρίων!!!) ανθρώπων σε όλο τον κόσμο.

Αν λίγο καιρό πριν, βλέπαμε σε μια ταινία φαντασίας ένα παρόμοιο σενάριο, ίσως και να λέγαμε : χμ, φαίνεται λίγο τραβηγμένο όλο αυτό.

Αλλά τώρα το ζούμε....


Δεν ξέρω αν χρειαστεί να αρχίσουμε να μετράμε το χρόνο από την αρχή και να λέμε για εποχή προ κορονοϊού (π.κ) ή μετά κορονοϊου (μ.κ).

Αν ισχύσει αυτό, κάποιος μπορεί να ισχυριστεί ότι ίσως είμαστε τυχεροί (!) γιατί αυτή τη στιγμή ζούμε στο έτος 0 (μηδέν) μ.κ !!

Μέχρι και αν βγει τέτοιο συμπέρασμα όμως, another night in, κλείσαμε 4 εβδομάδες ήδη. 




Σάββατο 12 Μαρτίου 2016

Μια φορά
Δεύτερη φορά
Τρίτη φορά

- ε και ?

Μια φορά
Δεύτερη φορά
Άντε πάλι

- ε και ?

Μια φορά
ναμπερ του
ναμπερ θρι

- ε και ?


Να μετρήσω πάλι ?

...................................




Τρίτη 8 Δεκεμβρίου 2015

Σπίτι

Απλά, μικρά όνειρα.

Απλά, όμορφα, μικρά όνειρα.

Απλά, καθημερινά, όμορφα, μικρά όνειρα.

Απλά, βασικά, καθημερινά, όμορφα, μικρά όνειρα.

Απλά, δωρεάν, βασικά, καθημερινά, όμορφα, μικρά όνειρα.

Απλά, ελεύθερα, δωρεάν, καθημερινά, όμορφα, μικρά όνειρα !


Απλά


Όνειρα


Σκέψου μόνο.

Σκέψου.

Έστω και στην ιδέα μόνο

ενός σπιτιού

Στον Παράδεισο !




"Τώρα θα δεις με της ψυχής τα υπόγεια
Τραπέζι με ψωμί νερό και αλάτι
Τώρα που δεν υπάρχουνε διόδια
Που πέφτει σαν ζεστή βροχή η αγάπη

Τώρα θα πιάσω σπίτι στον παράδεισο
Τζάμπα οικόπεδο σε παραλία
Του έρωτα θα βάλω το πουκάμισο
Και θα νικήσω δίχως πανοπλία "


Δευτέρα 17 Αυγούστου 2015

Απλά

Θέλω απλά να γράψω ..
θέλω απλά να γράψω άτι
Θέλω απλά να γράψω κάτι γιατί μου έχει λείψει
Μου έχει λείψει
Μου έχει λείψει
Μου έχετε λείψει
Μου έχετε λείψει
3 μέρες μόνο και μου έχετε λείψει ……
Τικ τικ τικ τα κουμπάκια κανουν τικ κ κάποιες φορές και ΤΑκ
Τικ κ η ώρα γίνηκε πάλι νέα … . … 12 και κάτι ….. bonjour
Μου έχετε λείψει κ αντε να περιμένω τώρα …..

Θέλω να βρίσω για να εκτονωθώ
Θέλω να σιχτιρίσω μπας και ηρεμίσω
Θέλω να φωνάξω μπας κ χαλαρώσω
Θέλω να ουρλιάξω μπας κ ο κόσμος, μας, ακούσει

Η αλήθεια είναι μια,
Μυρίζει
Αισθάνεται
Ακούει
Νιώθει
Αναμένει και ελπίζει ρε μαλάκα …. Ελπίζει …. Και θα συνεχίσει να ελπίζει …. Δεν θα σου κάνει την χάρη ρε …. ΡΕ. θα το παλέψει …..
γαμώ την καλοσύνη. ΡΕ. 
Ότι κ να γίνει. ΡΕ. Ότι κ αν συμβεί,  την γαλήνη μου ΔΕΝ σας τη χαρίζω ….. ,
Την ευτυχία μου, τι σας λέω τώρα ε ? ?  ? ? ?
Ναι ρε το όνειρο μου δεν σας το χαρίζω …….
Και σας ψάχνω
Και σας αναζητώ
Και μου λείπετε ……
Και εύχομαι ….. Και εύχομαι πολλά …. Και εύχομαι Πολλά που εύχομαι να γίνουν….

Γαμ

Δευτέρα 13 Ιουνίου 2011

Ταξιδιώτες ....

Ταξιδιώτες του ονείρου,
αναζητήσεις της στιγμής,
το κύμα της ζωής,
μας έστειλε εδώ,
σ' ένα απάνεμο λιμάνι,
σ' ένα μέρος μαγικό.

Κλείνουμε τα μάτια,
ανοίγουμε τις ψυχές μας,
δεχόμαστε την αγάπη,
ζούμε τις χαρές.

Όλα είναι φωτεινά,
όλα είναι ονειρικά,
όλα είναι μαγικά.

Ταξιδιώτες του ονείρου
να γινόμασταν ξανά ....

Τετάρτη 8 Ιουνίου 2011

Σταθμός ....

Αν η ζωή είναι ένα τρένο...

Πιστεύω ότι θα στενοχωρηθώ

όταν κατέβω για πάντα από το τρένο...

Ναι, αυτό πιστεύω.

Ο χωρισμός από κάποιους φίλους που συνάντησα κατά τη διάρκεια του ταξιδιού

θα είναι οδυνηρός...

Θα είναι πολύ λυπηρό να αφήσω μόνους τους αγαπημένους μου...

Αλλά έχω την ελπίδα,

πως κάποτε θα φτάσουμε στον κεντρικό σταθμό

κι έχω την αίσθηση

ότι θα τους ξαναδώ να έρχονται με αποσκευές, τις οποίες δεν είχαν ακόμα στην επιβίβαση...

Σ΄όσους συνταξιδεύουν στο δικό μου βαγόνι εύχομαι δύναμη ...

στα καλά και στα άσχημα ... δύναμη και πίστη ότι θα φτάσουμε στον σταθμό....

Τετάρτη 1 Ιουνίου 2011

στ' αστεία παίζαμε !!

Στ᾿ Ἀστεῖα Παίζαμε!

Δὲ χάσαμε μόνο τὸν τιποτένιο μισθό μας
Μέσα στὴ μέθη τοῦ παιχνιδιοῦ σᾶς δώσαμε καὶ τὶς γυναῖκες μας
Τὰ πιὸ ἀκριβὰ ἐνθύμια ποὺ μέσα στὴν κάσα κρύβαμε
Στὸ τέλος τὸ ἴδιο τὸ σπίτι μας μὲ ὅλα τὰ ὑπάρχοντα.

Νύχτες ἀτέλειωτες παίζαμε, μακριὰ ἀπ᾿ τὸ φῶς τῆς ἡμέρας
Μήπως πέρασαν χρόνια; σαπίσαν τὰ φύλλα τοῦ ἡμεροδείχτη
Δὲ βγάλαμε ποτὲ καλὸ χαρτί, χάναμε· χάναμε ὁλοένα
Πῶς θὰ φύγουμε τώρα; ποῦ θὰ πᾶμε; ποιὸς θὰ μᾶς δεχτεῖ;

Δῶστε μας πίσω τὰ χρόνια μας δῶστε μας πίσω τὰ χαρτιά μας
Κλέφτες!
Στὰ ψέματα παίζαμε!

Μανώλης Αναγνωστάκης, 1962



Αναγνώστες

Πληροφορίες

Η φωτογραφία μου
Απο τα χαμηλά στις αναζητήσεις και στα αλισβερίσια ιδεών και απόψεων, Από τα ψηλά στην κριτική και στα αλισβερίσια θέσεων και πεποιθήσεων.